Dünya tiyatrolar günü bugün. Yazılarımın hepsi bununla ilgili ama değer mi değer, zamanı mı zamanı....Diğer yazıma resim eklerken "Çalıkuşu" oyununun resimlerine rastladım. Bu güzel oyunla ilgili yazı yazmadım diye hayıflandım.
Geçtiğimiz kış Pendik belediyesi çok güzel oyunlar getirdi. Çalıkuşu'da bunlardan biriydi. Ben Çalı kuşu romanını okumadım. Ne kadar klasikte olsa dramlar çok benim tarzım değil ve okuyamıyorum, izleyemiyorum da hatta. Ama oyuncularını çok beğendiğim için gitmek istemiştim. İyi ki istedim.
Sahne, ışık, oyun, düzenleme her şey o kadar yerli yerinde ve o kadar güzeldi ki. Feride'nin çocukluk, gençlik ve şimdi ki hallerinin iç içe geçmesi, hatıralara göre öne çıkması öyle güzel kurgulanmış ve oyuncularda öyle senkronize oynuyorlardı ki... Oyunun konusu ne kadar dram olsa da içerik ve sahne ayrı etkiledi beni. Tüm oyunu pür dikkat nefes almadan, oyunun içinde yer alıyormuşçasına heyecanla ve gözlerim dolu dolu seyrettim. Oyun bitiminde ayakta alkışladı tüm salon. Bu sezon oynadı mı bilmiyorum. Ama oynuyorsa kesinlikle izlemenizi tavsiye ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder