Bugün Blogcu anne yine bana hitap eden bir konu hakkında yazmış "Kadının yeri...Neresi?" başlığı. Bu konu çok karışık bir konu diye düşünüyorum. Sayfasın da yorum olarak da paylaştım ancak kendi blogum da da fikrimi paylaşmak istedim.
Aklıma ilk şu geliyor. Evliydim ve iş görülmesinde sorulan sorulardan biri "ee bilmem kaç yıllık evlisiniz çocuk düşünmüyor musunuz?" Meali "çocuk sizin çalışmanızı etkiler yapacaksanız işe almayalım" Bilakis o iş yerinde çalışmaya başladığımın 3. senesin de hamile kaldım. Departmanımda bel kemiği durumundaydım. Hamileliğim 2. ayı yeni eleman arayışı 4. ayı yeni elemana iş öğretme ve sonrasında pasivize etme 6. ayda işi bıraktım. Hııı tabii iyi patronlar yaa "sizi çıkarıldı gösterelim tazminatınızı verelim"
eee konu ile ilgili başka bir şey yazmaya hacet var mı bilmiyorum.
Kızım şu anda 3 yaş 4 aylık odu. Ana okuluna başladı. "babalar işe gider, çocuklar okula gider, anneler evde kalır" diyor. Bu bana kötü geliyor. Kendimi işe yaramaz hissediyorum. Elif'in dediği gibi kendi işimi yapabileceğim, saatlerimi ayarlayabileceğim, bütçeye katkı sağlaya bileceğim bir iş kurmaya çalışıyorum. Üretmeye, yeniden sosyalleşmeye, başkalarına ve kendime faydalı bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Takıdır, 2.el satışıdır, emzirme reformudur, ilk yardım semineri gibi çeşitli eğitim ve seminerlere katılıyorum.
Ama işe girme fikri aklımdan geçince kızımı tatillerde 2 ay ananelere, babaannelere gönderme fikri çok zor geliyor. Ama tabii şu anda seçme şansım olduğu için böyle maddi yada başka sebeplerle zorunda olsaydım yapmayacak mıydım? Tabi ki yapacaktım.
İşi bıraktığım için pişman mıyım. HAYIR, kızımın her anını görmek hazların en büyüğü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder